Afscheid nemen
Geplaatst: 20-12-2011 23:48
Gisteren was ik aan het dromen, werd wakker maar wilde weten hoe het afliep en ben daarom verder gaan dromen. Was er niet blij mee want het was een afscheid van iedereen die me lief is.
Ik stond op het punt te gaan emigreren, naar een land met allemaal donkere inwoners, ik denk ergens in afrika. Ik stond bij een klein hutje met een rieten dak en van klei gemaakt. Daar kwamen allemaal mensen voor bij die me gedag kwamen zeggen. Allemaal familie en vrienden. Ik was blij maar ook kon wel huilen maar hield me in, want ik ging toch iets heel leuks doen dus moest ik blij zijn van mezelf.
Ik zat op mijn moeder te wachten maar die bleek niet te komen, 1 van mijn beste vriendinnen had tegen haar gezegd dat het niet nodig was om langs te gaan, dat was veel te vermoeiend en ik zou het wel begrijpen. Maar haar had ik zoooo graag nog even in mijn armen gesloten voor ik voor lange tijd weg kon blijven. Mijn vriendin had gezegd dat ik het wel zou begrijpen, maar dat kon ik niet,van binnen deed het heel veel pijn, maar ik durfde dat niet te zeggen en zei dat ik het accepteerde.
Ik had pijn in mijn hart en werd huilend wakker. Wat wil in loslaten en waar heb ik een start mee gemaakt vraag ik me nog steeds af.
Wilde het gewoon ff delen met jullie.
Liefs Wilma
Ik stond op het punt te gaan emigreren, naar een land met allemaal donkere inwoners, ik denk ergens in afrika. Ik stond bij een klein hutje met een rieten dak en van klei gemaakt. Daar kwamen allemaal mensen voor bij die me gedag kwamen zeggen. Allemaal familie en vrienden. Ik was blij maar ook kon wel huilen maar hield me in, want ik ging toch iets heel leuks doen dus moest ik blij zijn van mezelf.
Ik zat op mijn moeder te wachten maar die bleek niet te komen, 1 van mijn beste vriendinnen had tegen haar gezegd dat het niet nodig was om langs te gaan, dat was veel te vermoeiend en ik zou het wel begrijpen. Maar haar had ik zoooo graag nog even in mijn armen gesloten voor ik voor lange tijd weg kon blijven. Mijn vriendin had gezegd dat ik het wel zou begrijpen, maar dat kon ik niet,van binnen deed het heel veel pijn, maar ik durfde dat niet te zeggen en zei dat ik het accepteerde.
Ik had pijn in mijn hart en werd huilend wakker. Wat wil in loslaten en waar heb ik een start mee gemaakt vraag ik me nog steeds af.
Wilde het gewoon ff delen met jullie.
Liefs Wilma