Uittreding of BDE?

Ben jij wel eens buiten je lichaam getreden? Kon je het lichaam van bovenaf zien? Of was je overdag in een soort waak/slaap? Hoe ging de uitredingen bij jou in zijn werk? Spontaan, door meditatie of trance? Hier kan je je de droom delen en ook de andere ervaringen lezen.
Plaats reactie
stien
Nieuw lid
Nieuw lid
Berichten: 4
Lid geworden op: 03-01-2011 19:18

Uittreding of BDE?

Bericht door stien » 05-01-2011 21:18

Op 12 jarige leeftijd kreeg ik een aanrijding met een bus.
Mijn fietsstuur bleef achter een buswiel haken met gevolg.
Alles gebeurde vliegensvlug niet te bevatten voor mijn
hersenen. Minuten na het gebeurde kwam ik pas tot besef
en daarna het gevoel.

Sindsdien verdween er een "stukje" angst, dat al wat er
kon gebeuren ik de "klap" nooit zal voelen.

Het heeft mij niet roekeloos gemaakt maar een besef dat
er "meer" is.

Op 20 jarige leeftijd misschien wel wat roekeloos.
Met een grote groep jongeren 's avonds laat in een kinder-
speeltuin op de wip. Zoéén met een zitje waar mijn
achterste dus lang niet meer in paste.
Bij elke wip, veerde ik omhoog en het wippen ging steeds
harder. Lol erom.
Lol was voorbij toen ik er af viel en met mijn hoofd op de
ijzere stang naast de wip terecht kwam.
Ik stond nog op en liep door, niet echt helemaal lekker.
Op de terugweg naar huis in de auto mijn bewustzijn verloren.

Het volgende moment wat ik er van weet is dat ik in het
ziekenhuis lag.
Ik zweefde gewichtsloos boven bij het plafond in de
onderzoekskamer en zag mijn lichaam liggen.
Ik werd uitgekleed en er werd veel in mij geprikt en geknepen.
Artsen maakten opmerkingen, mijn vriend en nog een
bekende waren erbij aanwezig.
Ik had geen pijn, wel plezier om de opmerkingen die gemaakt
werden.
Er werd veel geroepen, kan mij niet herinneren teruggegaan
te zijn. Maar moet haast wel.

Achteraf de vragen en opmerkingen getoetst bij mijn nu man
en alles klopte.
Wat mij altijd bij gebleven is, het "heerlijke gevoel" wat nu nog
niet te beschrijven is.

Sindsdien vind ik de dood "minder" ofwel niet meer eng.

Weleens gedacht met ontspannen aan uittreden maar ben
daarvoor angstig gemaakt dat dit gevaarlijk zou zijn.
Alleen met ons hart zien we goed:het wezenlijke is voor het oog onzichtbaar.

wiba
Moderator
Moderator
Berichten: 3730
Lid geworden op: 22-04-2008 12:19

Bericht door wiba » 05-01-2011 22:14

Wat een mooie ervaring Stien, en je kan het ook beeldend beschrijven.
Ben altijd blij deze dingen te mogen lezen van mensen. Zodat ik zelf ook niet zo bang voor de dood hoef te zijn. Ik ben ook niet bang maar komt denk ik ook wel dat ik ervaringsdeskundigen ken nu die me kunnen vertellen uit eigen ervaring hoe het voor hen voelde.

Dank voor het delen van je verhaal, groetjes Wilma
Groetjes Wilma

Zoals de ogen onze ziel weerspiegelen
Zo weerspiegelen de voeten ons lichaam

Plaats reactie

Terug naar “Uittredingen en dagdromen”