ik kan er niks mee, snap er niks van
maar deze droom blijft telkens op precies dezelfde manier terugkomen!ik droom dan dat ik in een kerk zit, en daar kijk ik naar een voorstelling.
ik zit naast me vader en me moeder zit een heeeeeeeeel eind verderop.
ook is een van mijn docenten er en die zit vlak voor me.
Ze gaat eerder weg dan dat de voorstelling is afgelopen, maar omdat ik haar nog wat moet vragen loop ik ook de kerk uit. Je moet een trap omhoog op en dan kom je bij de deur waar je de kerk uit gaat in mijn droom.
er zitten 2 deuren. zij ging door de ene deur, maar ik dacht haar in te halen als ik door de andere deur ging.
Ik ging dus door de andere deur en de doe de deur achter me dicht. Als ik op kijk zie ik dat alles achter deze deur zwart wit is en heel oud allemaal. Ik loop een stukje verder en wil het rondje om de kerk lopen. De kerk is hetzelfde als dat het was in niet zwart wit. Het leek wel alsof ik een heel groot stuk terug in de tijd was, waar ook nog een soort hele grote tuin met allemaal paden om de kerk heen lagen.
Ik loop, maar kan de weg terug naar die deur niet meer vinden. Ik kom ineens iemand tegen. het is een vrouw in ouderwetse kleding en ook in zwart wit zie ik die vrouw.
Ze vraagt of ze me kan helpen en dat zij alles hier heel erg goed kent.
ik zeg dat ik de weg kwijt bent en ze zegt dat ik haar maar moet volgen en dat ze me terug brengt.
Hoe dichter ik bij de plek kom waar ik heen moet, hoe minder ik ga herkennen van de plek waar ik ben.
Ineens zie ik de deur waar ik door gekomen was.
Ik bedank de vrouw en ga weer terug naar binnen de kerk in. De voorstelling is net afgelopen en alles is gewoon weer in kleur in de kerk.
Ik loop met mijn vader de kerk weer uit, door de deur waar ik net ook door was gegaan, toen alles ineens zwart wit werd, maar dit keer bleef alles gewoon in kleur en was er ook gewoon nog maar 1 weg om de kerk en geen grote tuinen.
We lopen een klein stukje om de kerk en dan kom ik de vrouw weer tegen uit het zwart wit gedeelte. Dit keer heeft ze gewoon kleding van deze tijd aan.
Ik loop langs, kijk haar aan en ze kijkt terug.
Ze vraagt me of ik nu wel de weg kan vinden. Ik zeg dat ik het nu wel weet.
dan word ik altijd wakker.
maar het is gek.. dacht zelf eerst dat ik misschien nu wist welk pad ik in me leven op moest gaan ofzo... maar ik snap het zwart wit niet... en ik ben er ook helemaal nog niet uit welk pad ik in moet slaan.
iemand een idee?
