spiritualiteit & werk

[Garry]

hihi, wie weet gaat er een belletje rinkelen
hier ook zonnige warme groetjes,
liefs Edith

Not yet doesn't ring a bell to be continued :idea:Lof Garry

[Garry]

Nu op mijn huidige werkvloer ervaar k al een tijd dat de mensen die leiding geven niet juist met hun mensen om gaan...mijn collega's dus...k heb t zelf ook paar keer ervaren...en heb t een paar keer voorbij laten gaan...t is beetje pot verwijt de ketel verhaal...je wilt dat mensen open en eerlijk iets zeggen, maar as je bijvoorbeeld je grenzen aangeeft hoe jij niet wenst bejegend te worden dan wordt er de spot mee gedreven al op zelfde moment dat k iets aangeef. Leidinggevende gaat zelfs binnen mijn persoonlijke zone met een wijzende vinger, wat spottend en uitdagend is bedoeld en als je zegt dit is nu net wat k bedoel, dan wordt t afgemaakt met t was een geintje hoor en maar n voorbeeld. Je mag de dingen wat luchtiger oppakken krijg je dan te horen...Dit wordt niet alleen bij mij gedaan,maar bij meerdere collega's. Metname de wat 'gevoeligere' collega's. Je ziet mensen met tegenzin naar hun werk toekomen...en zeggen as ze nog es zo doet dan zeg ik ontsla me maar of als ze mijn superior wordt dan ga k weg...nou kan nog tijdje zo door gaan...Dit is niet motiverend en opbouwend voor de sfeef op de afdeling.K zie assertiviteit ook als een spiritualiteit...wel zie k steeds meer collega's hun stem laten vallen, maar nog niet genoeg durven op positieve manier een leidinggevende 'tegenspreken'. Je ziet wel steeds meer dat mensen zichzelf ontplooiien tot sterke en zelfstandige werkers die bijna niet afhankelijk van derde zijn zeg maar. Doordat we groeien spiritueel gezien zie k dit wel terug bij mij op de werkvloer...alle rangen en standen praten tegen elkaar, met elkaar is nog een 2e Zonniige groetselsG

[Garry]

Ik ga weg bij deze werkgever...heb nog geprobeerd mensen die daar blijven dichter naar mekaar toe te brengen...t ge-euvel over contracten was bij deze werkgever schering en inslag..."we geven geen jaarcontracten meer en nemen niemand meer in vaste dienst" al vanaf 2010 krijgen we dit te horen, jammer dat t dan toch gebeurd en dan ook nog es mensen zijn die van buiten afkomen, dus die nog niet eens deel uit maakte van t team al...tja jammer hoor, dus ook ik krijg geen vaste contract tot ergernis van velen die nu weer achterblijven. Mensen/collegas die mij niet durven te vertellen dat ze contract hebben aangeboden gekregen vertellen ze mij betreurd omdat ik nu weg ga terwijl ik daar al 4jr werk...naja t zij zo er zullen weer nieuwe deuren opengaan. Ik heb ze gezegd dat ze om mij niet hoeven te treuren en dat ik weet dat ik naar behoren heb gewerkt, en dat ze vooral moeten blijven genieten van de prestaties die zij zelf hebben neergezet. En vooral moeten proberen wel een contract in vaste dienst te krijgen, omdat ze bijvoorbeeld een koophuis hebben enzo.Hoe oneerlijk t allemaal ook lijkt nu.Ik heb wel hele lieve mensen daar leren kennen van wie ik veel heb geleerd en aan wie ik mijn liefde heb getoond met alle goede wil van de wereld. In de hoop dat hun gevoel van eigenwaarde zal vergroten! Zonniiiige groetjuzG

[berdien]

Topperrrrrr dikke kuzzzzzz van anne en mij

[Garry]

Topperrrrrr dikke kuzzzzzz van anne en mij

Tnx Diamantje knufff van moiii voor jullie bij-tjes;-)) LOL

[Garry]

Ach de 'glans' van een baan vastigheid&zekerheid valt van me af, ach ja hoe fictief is dit eigenlijk(?...zekerheid in het leven is er niet doordat het continue ontwikkeling&verandering biedt. Bij de 1 zichtbaarder dan bij de ander. Knufff fijn weekend Garry

[zilverster1]

Hallo Garry
Het valt niet mee in deze tijd meer met werk.
Dat zie ik ook in mijn omgeving geen vaste contracten meer geen zekerheid meer .
Het is allemaal of flexwerk nul uren contracten ik vindt dit ook heel erg.
Mijn zoon heeft geen werk soliciteert heel veel krijgt vaak helemaal geen bericht ,vindt ik ook onbeschoft van die winkels en bedrijfen .
Mijn dochter heeft nu flex werk maar weet ook niet voorhoe lang.
hoe moeten de mensen hier nu een toekomst mee op bouwen .
en jij ook heb hard gewerkt ze weten wat ze aan jou hebben dan moet je er weeruit .
Omdat de ander goedkoper is schande is het.
Ik wens jou heel veel sterkte toe en hoop voor jou op een nieuwe baan .


Groetjes zilverster1

[Garry]

Dankje voor je lieve woorden Zilverster ik leef ook mee met alle die dit mee maken zoals je kidz...tja zekerheid in financieel oogpunt is en blijf lastige kwestie vin ik ook, maakt ook erg onzeker en heeft me ook weer van mn stuk gebracht. Het is toch wat...maarja komt goe.

[Garry]

Met zelfvertrouwen weer solliciteren pfff assigments qui(?)nou rollenspel ofzo Oh dus...maar we gaan er veur is geen andere weg...moet hier wel ff inkomen zeker na de scheiding enzoO. Doorbijten en wakker blijven en in volle concentratie aan de slag gaan...mn spirit weer oppakken;-)

Hoe ervaren jouw kidz dit solliciteren van tegenwoordig met al die testen enzo Zilverster?

zonniiige greetz

[Barbara76]

Hoi hoi..........

Ik zat hier vanmidaag een heel bericht te tikken komt zoonlief tikt 1 keer op escape alles weggggggggggggggggg.......................whaha

Dus maar ff opnieuw.....
Ben een tijdje niet geweest dacht dat ik alleen maar met spiri dingen bezig was en door het lezen van jullie verhalen kon ik me er niet van af zetten....
Maar het maakt helemaal niets uit want er gebeuren nog steeds dingen waar ik niet altijd een antwoord op heb....
Nu een verhaal met betrekking op het werk....moet het ff kwijt....
Ik werk in een verpleeghuis en daar gaan natuurlijk mensen dood maar toch blijven er wel eens dingen "hangen".

Zo woont er bij ons een echtpaar...ze hebben officieel allebei een eigen kamer maar gebruiken er eigenlijk maar 1 en dat is om te slapen.....
In die andere kamer staat een stel luie stoelen en een tv kastje met een tv erop.....nu gebeurde het al wel eens dat ik daar in de badkamer tijdens de zorg werd aangeraakt maar dat overkomt me wel vaker....ik kijk dan ff en zie dan niks natuurlijk......
Nu was het geval altijd zo dat als ik in de avond langs die tv kamer liep dat het net leek alsof er een mannelijk gedaante tegen die tvkast aanstond....maar alleen langs liep....als ik door het raam keek zag ik niks dus meer vanuit mijn ooghoek.............

Nu ging het de laatste tijd slecht met Dhr.niet willen eten steeds van hoge naar hele lage temperaturen....die man was gewoon op....daar kwam ook nog eens bij dat hij zich heel erg verslikte in de kleinste dingen....soms in eigen speeksel.....heel sneu......nu was dit alweer voor de derde keer gebeurd en elke keer knapte hij wel op maar slechter dan dat hij voor die tijd was..........
In de avond ik bracht dhr. met bed en al naar zijn kamer ging hem verzorgen voor de nacht.....en opeens gaat die tussendeur tussen die 2 kamers open.......nou ja kan gebeuren dacht ik maar dacht ook gelijk aan die mannelijke gedaante die daar altijd aanwezig was.........maar er was niks te zien....

Ineens had ik het gevoel dat ik afscheid van deze bewoner moest gaan nemen....vraag me niet waarom......ik wens hem een goede reis en misschien ooit tot ziens.........maar omdat deze man niet kon praten ivm zijn dementie had ik geen antwoord verwacht en ging ik door met wat ik aan het doen was.........
Hij pakt ineens mijn hand en zegt meisje meisje je bent zoooo mooi ga door met wat je allemaal doet en we zien elkaar weer..............brrrrrrrrrrrrrrrrrr.....
Ik schrok me helemaal rot natuurlijk.....heb drh welterusten gezegd en ben weggegaan............
Later die avond zo tegen 22.45 uur voordat ik ging overdragen dacht ik ga toch nog ff bij hem kijken......zijn vrouw sliep al.....
Ging potverdorie weer die tussendeur open.......dhr. draait zich op de zij steekt zijn arm uit naar die deur en zegt papa papa niet weggaan.....neem me mee.........
Dat was heel emotioneel......
Die nacht is hij overleden.............ik wist het gewoon......
En omdat ik tegen een collega had gezegd dat ik die mannelijk gedaante daar had gezien zei ze nee joh wie zou dat dan zijn??
Nou nu weten we het!! zijn vader heeft hem opgehaald......mooi he?

Hopelijk niet al te moeilijk opgeschreven maar wilde het even met jullie delen....

Groetjes

Barbara