Forum, Spiritueel | Medium Yvo en Sita

Ik weet niet of ik hier goed zit, maar anders verplaatsen jullie het bericht maar.
Mijn vraag gaat over intuïtie, daarom zet ik hem hier maar neer.
Het zit zo......
Ik heb onlangs een leuke man leren kennen.
Hij is 2 weken geleden hier geweest om kennis te maken, we hebben nog niet echt iets, maar wel dagelijks contact.
Maar waar het nu om gaat, vanaf het moment dat ie hier was, en wij in gesprek raakten had ik zo ontzettend sterk het gevoel dat "dit hem is".
En helemaal niet dat ik me op slag voelde als een verliefde puber, maar gewoon het geheel.
Het voelde zo "bekent" alsof we elkaar al jaren kenden.
Mijn gevoel word ook echt niet minder, eerder alleen maar sterker.
Ik kan het niet uitleggen, de meeste mensen snappen het ook gewoon niet.
Maar het gevoel is zo ontzettend sterk.
Hij is nog niet helemaal over z'n vorige relatie heen, en wil dus niet meteen heel hecht contact (of hoe ik het maar moet uitleggen).
Maar het gaat me zo makkelijk af om hem de ruimte te geven, terwijl ik dat bij anderen nooit kon en meteen wou weten waar ik aantoe was.
Tis net alsof een stemmetje me zegt geef hem die ruimte maar, want het komt wel goed.
Ik ben hierin gestapt zonder enige verwachting omdat ik veel vervelende dingen heb meegemaakt op het gebied van dategebeuren.
En ik blijf ook heel bewust een beetje op afstand, ook omdat ik mezelf een beetje wil beschermen.
Maar dat sterke gevoel blijft gewoon.
Is dat nou intuïtie?

Lieverd ...jaag je droom achterna.Het gevoel zegt dat het zo is.Het hart geeft dat gevoel.Daarna het denkwerk .Dat is de zuiveren kern van intuítie.Luisteren naar het hart zo zie ik de zuiveren intuïtie als je daar naar kan luisteren dan leef vanuit de kern van jou zelf.Het hogerezelf leer je dan steeds beter kennen.
Het doet de mens goed om als een verliefde puber te zijn...LIEFDE..HART..het geneest je wonden.

Mooi wat jou nu overkomt en hoe je er mee omgaat Riemie, 'k zou zeker op m'n gevoel/intuitie af gaah hoor, want dat is het.
liefs hannie

Lijkt wel of je je zielenmaatje hebt gevonden Riemie. Daarom voelt het ook goed en kun je ook bewust afstand nemen. Vertrouw op dit gevoel en volg je hart hierin. Dan komt het zekers goed.

Ik had vanmiddag toevallig gelezen over zielemaatjes.
En ik moet zeggen, het was inderdaad alsof het over ons ging.
Het is zo gek, we kennen elkaar bnog maar amper, maar ik heb het gevoel alsof ik precies weet hoe ik met hem om moet gaan.
Een mooi voorbeeldje van een voorval vanmiddag.
Ik stuurde hem een (goedbedoeld) smsje, waarop hij in eerste instantie best heftig reageerde.
Het stomme was dus ook dat mijn intuïtie al zei tis misschien beter van niet, want dan kom je ff te dichtbij.
En ja, gezien zijn reactie blijkt dat dus helemaal te kloppen.
Ik kreeg ook al snel een smsje van hem dat ie weet dat ik het goed bedoelde en dat hij dat ook heel lief van me vond.
En ondanks dat ik toch een beetje verdrietig was door zijn heftige reactie heb ik nog steeds het gevoel dat onze band nog precies hetzelfde is.
Ik vind het best een beetje spannend ondanks mijn gevoel, want het voelt gewoon zo "natuurlijk' zoals mijn dochter het verwoordde.
Ik ben blij dat jullie wel begrijpen wat ik precies bedoel.
Want bijna niemand snapt dit helaas.
En het is gewoon zo'n geweldige evaring.
Maar helaas steekt m'n onzekerheid toch weer ff de kop op na zo'n voorval.
Terwijl ik in m'n hartje wel weet dat het wel goed zit.
Maar goed, dat is ook mens eigen he?

Zielemaatjes zijn vaak mensen die je ook in een vorig leven hebt gekend. Daarom voelt het ook zo vertrouwd maar kan ook beangstigend werken. Ik snap dat je even geschrokken bent van zijn reactie. Misschien moet hij ook aan het idee wennen dat het allemaal zo herkenbaar is. Hij snapt het even niet nu. Alsof jullie mekaar al zo lang kennen. Het is ook bijzonder. Een zielenmaatje hoeft trouwens niet per definitie je partner te worden. Soms zijn het je vrienden, familie of collega's. Wel grappig dat je er iets over gelezen hebt. En toch ook fijn dat hij je daarna een lief sms-je stuurde. Laat het allemaal maar een beetje bezinken. Dan zul je zien dat hij vanzelf jou gaat opzoeken.

Het leuke is, dat na dat smsje ons contact toch gewoon door is gegaan zoals het was.
Zo bijzonder vind ik dat.
En eigenlijk ga ik er ook helemaal niet vanuit dat hij mijn partner word, ook dat gevoel is heel bijzonder.
Tis echt het gevoel van weten dat het zal komen op de wijze die wij nodig zullen hebben zoiets.
En wat dat lezen betreft: het was net alsof ik er onbewust naartoe getrokken werd.
Dat ik dat stukje gewoon móest lezen.
Het voelt gewoon zo goed, tis een soort gevoel van rust ofzo moeilijk om het goed te beschrijven.
Ik ga er gewoon maar lekker van genieten.
En wie weet wat er nog uit voort komt.
En blijft het zoals het nu is vind ik het ook goed.
Tis weer een stukje rijkdom erbij.

Voel je Rijk Riemie,LEEF of morgen de laaste dag is.

Dat doe ik zeker!

Gisteren weer zo'n bijzondere ervaring.
Ik zat te denken aan wat ie aan het kijken zou zijn op tv.
En zo staat er vlak daarna een berichtje op m'n Hyves met het antwoord.
Ik blijf het bijzonder vinden.