Een jaar geleden heb ik een schilderij laten maken door een man die schildert met zijn gids.
Ik heb alleen mijn naam doorgegeven en zonder mij ooit gezien of gesproken te hebben maakt hij een schilderij van mijn innerlijk, mijn leven.
Heel bijzonder en ik wil het jullie ook laten zien.
De blauwe figuur ben ik en verderop op de weg staat een witte figuur, dat is mijn gids.
Deze tekst (uitleg) kreeg ik erbij.
Jouw weg voert door een kleurrijk landschap, wat duidelijk is te zien in je schilderij.
Iemand geeft de richting aan en jij mag volgen, let wel “mag” en niet “moet”, terwijl jij toch voelt dat het zo moet en het niet anders kan.
Vergankelijkheid is net zo aanwezig als het eeuwige, wat wil zeggen dat jij in het leven met beide factoren te maken hebt.
Naar mate je weg vordert, verandert deze in kleur wat betekend, dat de weg aanvaarden, geestelijke groei betekent voor jou en voor de mensen waar jij iets voor mag doen.
Zo kun je doorgeven wat jij zelf aan geestelijk “voedsel” aangereikt krijgt, waardoor een cirkel van gevoel en liefde ontstaat.
Dit alles is mogelijk omdat de “mensen” van Gene Zijde, de mensen van de aardse kant willen overtuigen van hun voortbestaan.
Laat de realiteit van dit alles goed tot je doordringen, daar dit jou het eigen leven in handen geeft.
Jij kunt tijdens je aardse leven een eigen wereld, een eigen afstemming opbouwen aan Gene Zijde, mits jij handelt uit liefde en alle andere gevoelens in bedwang weet te houden.
Dit alles is een zware opgave want je bent en blijft “mens” in het aardse leven.
Toch is alles zeer eenvoudig en logisch als je bedenkt dat niemand anders dan jij zelf de werkelijkheid van je bestaan bent en dat niemand je ergens kan brengen waar je geen gevoelsafstemming op hebt, m.a.w. je moet het zijn, je kunt het niet worden of krijgen.
Je begeleiding wijst je de weg over de bergen naar de andere kant. Aan jou is het haar te vertrouwen en je in liefde aan haar te geven, om zo stap voor stap je eindbestemming te bereiken.
Ook zei deze meneer dat mijn figuur er dansend bij staat.
Kortom: ik ga dansend door een kleurrijk leven.
Nou, kleurrijk is mijn leven zeker, maar dat past ook wel weer bij mij.
Het schilderij hangt dus midden in mijn huiskamer en ik kijk er elke dag naar en elke dag zie ik weer wat anders. Een andere kleur is mij die dag wat meer opvalt e.d.
