Wiccans maken vaak gebruik van andere occulte/esoterische kunsten, zoals divinatie (bijvoorbeeld tarot, pendelen, wichelroedelopen) of kruiden. Deze dingen hebben echter niet direct iets met wicca te maken. Wel vindt een groot deel van de wiccans dat een goede wicca zichzelf moet trainen in 'kunsten' (= dat wat je kunt), waaronder tarot of kruidengeneeskunde. Veel wiccans kunnen een of meerdere gebieden of 'kunsten' tot hun specialiteiten rekenen. Wicca wordt veelal beschouwd als niet alleen een religie, maar ook een kunde. In het kader van deze kunde is vele jaren training nodig, waarin onder andere kennis van en vaardigheid met andere 'kunsten' wordt opgedaan.
Inwijding
Wicca is een inwijdingstraditie. Dat betekent dat er na een periode van opleiding (traditioneel een jaar en een dag) een inwijding volgt, waarna de leerling een volledige wicca is. Vanuit de Gardneriaanse traditie kennen we drie inwijdingen/graden. Sommige covens -meestal Alexandrian covens- hebben daar een vierde aan toegevoegd; de neofieten graad. Wanneer een geïnteresseerde begint aan de opleiding, is hij eerst een zogenoemde trainee (binnen de greencraft heet dit roedi). Gedurende een bepaalde opleidingsperiode leert de trainee/roedi de basisbeginselen van wicca, waarna een inwijding tot neofiet zou kunnen volgen. Bij deze inwijding neemt hij zijn magische naam aan, een geheime naam. Het aannemen van een nieuwe naam symboliseert de overgang naar een nieuwe levensperiode. Daarom nemen veel wicca's na de volgende inwijdingen ook nieuwe magische namen aan. Na de eerste inwijding is de kandidaat een ingewijde leerling of neofiet. Hierna kan (vaak na een jaar en een dag) een tweede inwijding volgen. Dan is de leerling een priesteres of priester, of eerstegraads wicca. Hierna kunnen nog twee graden volgen; een tweedegraads wicca wordt geacht in staat te zijn een coven te leiden of op te richten, meestal onder supervisie of begeleiding van zijn Hogepriesteres en Hogepriester. Een derdegraads priesteres of priester is in staat om geheel zelfstandig een eigen coven op te richten en als Hogepriesteres als covenleider en leider van rituelen op te treden met naast haar een Hogepriester.
Binnen een coven, of bij inwijding door een individuele HP/HPS worden bepaalde voorwaarden en eisen aan de acolyte of neofiet gesteld. Zo kan binnen de Gardneriaanse traditie een 'knaap' of maagd geen priester(es) worden (bij de Dianics is dit niet het geval). De acolyte of neofiet wordt verder geacht enkele dingen -tijdelijk of definitief- op te geven, soms een bepaalde pijngrens te kunnen verdragen en verder leggen zij specifieke 'proeven van kunde' (vaak zelfgekozen) af.
bron:wikipedia
Runenstenensymbolen