Verschillenen overeenkomsteb Tibetaanse / Chinese / Ayurvedische geneeswijzen
De Tibetaanse Geneeskunde
Via het Boeddhisme, waarbinnen veel aanhangers van Ayurveda te vinden waren, verspreidde deze geneeswijze zich naar de gebieden ten noorden van India. Direkt ten noorden van India ligt Tibet. Tibet kende voordat het Boeddhisme daar haar intrede deed, haar eigen religie, cultuur en wetenschap, en daar hoorde ook een eigen medische traditie bij.
Deze traditie heeft zich met de Ayurvedische kennis vermengd en een heel eigen traditionele geneeskunde voortgebracht die veel elementen uit de Ayurveda kent, maar tegelijkertijd ook meer shamanistische elementen alsmede een kruidenkennis die typisch voor de Tibetaanse hoogvlakten en haar klimaat is. De Tibetaanse geneeskunde wordt ook vandaag de dag nog met veel succes gepraktiseerd.
Een paar voorbeelden van overeenkomsten tussen Tibetaanse geneeskunde en Ayurveda zijn:
1) Beide systemen kennen een zeer geavanceerd systeem van polsdiagnose.
2) Beide systemen kennen een zeer geavanceerd systeem van urinediagnose.
3) In beide systemen neemt de plant Haritaki (Terminalia chebula) een zeer belangrijke plaats als een van de meest krachtige plantaardige remedies is. De medicijn-Boeddha wordt altijd met een takje Haritaki in zijn hand afgebeeld.
4) Beide systemen maken gebruik van een gedetailleerd systeem van vitale punten op en in het lichaam, zowel bij diagnose als bij behandeling.
--------------------------------------------------------------------------------
De Chinese Geneeskunde
Ook het contact tussen de Chinese geneeskunde en Ayurveda is tot stand gekomen door de verspreiding van het Boeddhisme en daarmee van Ayurveda, naar de gebieden ten noorden van India. Bovendien zijn er tijden geweest dat delen van het noorden van India (o.a. Varanasi) bezet waren door Chinese heersers.
Ayurveda en Chinese geneeskunde zijn beide energetische en holistische gezondheidssystemen. Ayurveda werkt met vijf elementen en de Chinese geneeskunde werkt met vijf elementen. Ayurveda werkt met de begrippen van Nadi’s en Marmapunten, hetgeen een parallel vindt in de meridianen en acupunctuur punten van de Chinese geneeskunde.
Tussen beide systemen zijn er duidelijke parallellen, alhoewel ze absoluut niet precies overlappen of hetzelfde zijn. Maar ze hebben duidelijk gemeen dat het uitgangspunt gevormd wordt door het idee van een energielichaam, waarbinnen de belangrijke organen functioneel en energetisch met elkaar verbonden en van elkaar afhankelijk zijn.
Een ander punt van overeenkomst is het gegeven dat elk deel van het lichaam een afspiegeling is van het lichaam als geheel. Dit komt praktisch tot uiting in allerlei klinisch diagnostische aspecten van beide systemen: bijvoorbeeld gezichtsanalyse, polsdiagnose, irisdiagnose en tongdiagnose.
Een paar voorbeelden van overeenkomsten tussen Chinese geneeskunde en Ayurveda zijn:
1) Beide systemen gaan uit van het bestaan van een essentiële levenskracht (Chi, Prana).
2) Beide systemen gaan uit van een eenheid van lichaam en geest.
3) Beide systemen werken met een indeling in vijf elementen, die echter op zich wel van elkaar verschillen.