mijn bijna dood ervaring ~Karin

[hannie]

Wat toch een intense belevenis om dat zo voor je vader te kunnen en mogen doen. Dat gaat erg diep en ver hoor. Die energie die je daarbij voelde daar kan ik me behoorlijk ver in verplaatsen, (denk ik) maar zeer beslist NIET voelen natuurlijk! Dat kan jij alleen doordat je het ondergaan en helemaal gevoeld hebt in diet tunnel.
Heb het bij gerrit een paar keer zien gebeuren met dus ook een energie die er ook sterk voelbaar om heen hing, komt er misschien dicht in de buurt..? Is ook moeilijk dit precies in woorden om te zetten.

Ook prachtig wat je vertelt over het 'blanco'naar die sjamaan te zijn gegaan destijds. Gestuurd lijkt het wel omdat de tijd daar was, en jij door al deze ervaringen van die jaren er klaar voor was om hier mee en in verder tegaan. Wat synchroon loopt het dan toch met veel dingen in ons leven he, ook dat jij als kind je hier eigenlijk ook al mee bezig hield altijd. Misschien door onbewuste herinneringen aan een vorig leven? 't Zou me niet verbazen hoor,dankjewel voor dit te willen vertellen Karin!
liefs hannie

[wiba]

Ik zit hier altijd geboeid te lezen.
Dit onderwerp is zo ongrijpbaar en vind het zo fijn dat jullie hier zo open over willen zijn.
Weet niet zo goed op de inhoud te reageren, maar lees altijd graag mee.
Wil jullie dan ook even bedanken, gewoon zomaar om te laten weten dat het zeer gewaardeerd wordt door mij.

Knuffel van mij Wilma

[karin]

Graag gedaan Hannie..Je zegt vorige leven....maak daar vorige levendsssss van.Mijn eerste leven hierop deze aardbol was ik zelf een medicijnenman.....heeel diep en ver weg was dit alles.Nu in dit leven komt alles weer terug.Lijkt mischien heel raar wat ik nu vertel...ik weet dat dit mijn laatste is.Zo kijkend naar mijn dood ervaringen...en wetend dat het de laatste keer is....Vandaar ook in alles leven voor de liefde..alles wat ik geef dat is liefde.Alles wat ik iedereen wil leren dat is liefde voor alles wat bestaat.Ik weet ons lichaam dat is een kleed dat trekken wij uit als de poort open gaat waar mijn ziel het volgend leven verder zal gaan.Ik ga verder in wat ik NU hierop aarde ben.

Ik heb alleen 1 valkuil...omdat ik liefde ben,heb ik altijd veel mensen om mijn heen...Daar geniet ik van, iedere minuut..Jammer dat er dan mensen zijn die er misbruik van maken.Dat is waar wij met zijn alle voor waken moeten.Om hun te leren wat liefde inhoud.Lieverds vandaar dat wij op dit forum ook veel bepraten uit liefde voor elkaar,om te delen.....ik weet Wilma ook jij bent van de Party als we veel dingen delen kan het helend zijn.

Dankje Hannie(Zevenster)....Als je weet wat je wil,,,,,als je weet dat ben ik......Dan zal je het ook zijn. hier in dit leven en dat erna en dat erna....

[wiba]

Karin hoe weet je dat nu zo zeker dat dit je laatste leven is?
En wat gebeurd er dan na dit leven met je ziel?
Hoeveel levens kan je hebben gehad of nog krijgen?
Ben ook wel eens benieuwd wat of wie ik geweest ben en wat mijn boodschap is in het hier en nu.

[louisamartin]

Karin wat bijzonder wat je allemaal vertelt. Er is mij ook ooit verteld dat dit mijn laatste leven is en dat ik een hele oude ziel ben. Eigenlijk wist ik dit al vanaf dat ik kind was en ik zeg daarbij dat het zeker niet makkelijk is allemaal. Heb het dan over mijn weg. Ik weet ook ineens dat ik een missie heb. Voelde me altijd al zo maar komt nu zo sterk naar boven. Die band met de natuur heb ik ook maar ook wat je vertelt, het herinneren van vorige levens komen zeer sterk naar boven bij me. Ik ben daarom soms niet altijd aanwezig op het forum en op internet. Er gebeurt zoveel momenteel maar het is ook een gevoel van thuiskomen. De puzzelstukjes die bij mekaar komen zoals jij ook vertelt. Ik ontmoet ook veel zielenmaatjes, alsof het moet gebeuren. Heel fijn ook want er is zoveel herkenning en herinnering. Alles komt naar boven, zo ook uit mijn kindertijd weer wat ik allang vergeten was. Vind het niet gek wat je vertelt, herken er veel in. Ik doe ook alles vanuit liefde maar kan inderdaad dat mensen er misbruik van maken. Heb ik vroeger vaak meegemaakt dus ben wel alerter daarin. Vind het fijn dit alles te lezen Karin. Dank je ervoor en ook voor het delen.

Een lieve knuffel hier van mij.

Louisa

[karin]

Wilma ik snap dat je met dit alles moeite hebt ooit zal jij mijn hierin begrijpen. Ik heb al mijn levends voorbij zien gaan....van baby,naar moeder naar baby naar moeder alle levends voorbij zien gaan .In een visioen heb ik een bootschap mogen ontvangen dat ik dit weet.Ik kan er niet meer over vertellen een Eer aan mijn Gids.Een balans tussen volwassenen nu,,en het kind toen,,een balans van leven tot leven.Alles inéén dat is wat ik van mijn zelf weet.Ik neem dit mee met mijn ziel.Alles in balans...
Ik schrijf jullie veel over liefde...het woord liefde ..ja wat zien wij in het woordt liefde....Luisterend,kijkend,,voelend,,,horend,,aanraken,,,sprekend.Lopen...eten..voor iedere dag....voor elke ademhaling tot de kleinste details die zelfs het belangrijkste zijn.In elke Handeling,in spreken de belangrijkste aanraking voor iedere mens.Wees daar zuinig mee.Zodat de gedachten van een andere mens liefde kan zijn. :lol:een praatje een knipoog,een groet zie op straat wat het met de mens doet.Dan zie je een lach.... wat zien jullie zoal in LIEFDE

[hannie]

Verbaasd me niet hoor Karin, dat je dus inderdaad meerdere levens zo al geleefd hebt. Kan bijna niet anders zou ik zeggen als ik hoor/zie hoe je in het leven staat. Nee hoor, ik vind het helemaal niet raar dat je zegt dat het je laatste leven hier is. Ook ik weet al heel lang dat dit leven mijn laatste hier is, vandaar ook een heel groot verantwoordelijkheidsgevoel om alles op alles te zetten om 'het' zo goed mogelijk te doen, omdat ik 'weet', hoe het was, hoe het is en dus moet gaan in alles... (waarmee ik dus pertinent NIET zeg dat ik het dus ook allemaal al goed doe!)En ergens een onverwoestbaar gevoel altijd van doorgaan, niet opgeven,al word je nog zo te grazen genomen, en is het een vreselijke bedoening hier op aarde op vele plaatsen, zo ongeveer.

Ja lieve Karin, dan die valkuil he, en toch draait het alleen daarom, als iedereen zou weten wat met/in liefde met elkaar omgaan inhoud en er naar leven, dan waren er al heeeeel wat problemen en obstakels opgeruimd.
Zeker als daar keer op keer misbruik van gemaakt wordt,zakt de moed soms diep, om toch daarna weer het vertrouwen in anderen te hebben.
Dat is ook het moeilijke soms hier in, want blijf je (we) niet op die weg verder gaan, dat is dan toch een uitzichtloos iets wat er over blijft. Mag en kan gewoon niet voor alle anderen die wel 'goed' willen. Dat probeer ik altijd voor ogen te houden ook.

[hannie]

Weet niet zo goed op de inhoud te reageren, maar lees altijd graag mee.

Kan mij het indenken Wilma dat je niet altijd goed weet hoe op dit alles te reageren. Ben heel blij dat je er veel aan hebt.
Voordat ons dit overkwam, had ik precies het zelfde gevoel,had wel eens over BDE gehoord, daar bleef het eerst bij, maar durfde er ook niet diep op in te gaan door er vragen over te stellen. Precies zoals jij het zegt, door dat het zo ongrijpbaar was nog en ook zo'n intieme gevoeligheid blootlegde bij degenen die het ondergaan hadden.Het voelde een beetje aan als voyeurisme bijna om daar vragen over te stellen jaren geleden, wat het natuurlijk beslist niet is!

Ver voor wij hier op het forum kwamen, werd ons (met name Gerrit) eens gevraagt om ergens in het land op een bijeenkomst met mensen die een BDE hadden ondergaan, te komen vertellen hier over. Hadden daar al meteen onze twijfels over, het was ook nog te kort geleden en de vooral negatieve ervaringen met anderen deed ons besluiten dit niet te gaan doen. Achteraf heel blij hier niet op in te zijn gegaan. Waarom?
Je stelt je heel kwetsbaar op, niks mis mee, daar ontkom je ook niet aan. Maar de paar mensen in dat groepje die juist hoopten hier iets aan te hebben, om zich minder alleen te voelden staan door met anderen over hun ervaringen, en van gedachten te kunnen wisselen,kwamen bedrogen uit. Werden onder tafel 'geduwd' door een paar figuren die meenden dat zij zulke uitzonderlijke ervaringen hadden mee gemaakt, daar kon werkelijk niemand aan tippen in hun ogen, hingen de blitz er mee uit.
Een genante vertoning, en degene die de bijeenkomst leidde, meende werkelijk anderen te kunnen zeggen of hetgeen ze ervaren hadden wel zo was! Pure egotripperij. Respectloos en minderwaardig naar de anderen die hier niet in mee
gingen. Er lopen zo meer van rond dan we weten denk ik.
Nu zijn beslist de meeste mensen echt niet zo hoor, zo bekijken wij het ook niet, merken we ook hier in onze omgeving gelukkig, maar blijven zonder achterdochtig te zijn naar iedereen, wél op onze hoede, bespaard een hoop ellende, dat is een ding wat zeker is.
Zullen heus ook nog wel eens onze neus stoten, zo is het leven.

Daarom ook fijn om hier op het forum het er zo over te kunnen hebben met elkaar.

[gerrit]

Wilma, ik zou er zelf ook moeite mee hebben hoor, en niet weten wat te vragen.

Iklag in een goed bekend staand groot ziekenhuis destijds,er werden allerlei onderzoeken gedaan en tientallen buisjes bloed afgenomen, een scan, long onderzoek, urine onderzoek enz. Heel goed natuurlijk in het begin en is ook nodig. Dit alles leverde geen resultaat op. Meer hoorden we dan ook niet. Doordat Hannie meermalen aandrong op een gesprek, omdat men mij tegenstrijdige adviezen gaf door miscommunicatie arts/verpleegkundigen, kreeg ze na TWEE! weken in een openbare ruimte te horen dat het medisch personeel verbaast was dat ik er nog was?? (ze wisten niets van mijn BDE ervaring) Ook was er geen tijd om mij te helpen met eten oa. Ze kreeg na het zoveelste onnodige onderzoek die 'nodig' was,door alsmaar langs elkaar heen te praten zoals later bleek, er helemaal de griezels van, en heeft me echt het ziekhenhuis uit gepraat. Arts hevig verontwaardigt, maar ging uiteindelijk overstag. Ze heeft toen ook nadrukkelijk de verantwoordelijkheid overgenomen,op een 'nette' manier. Omdat ik bijna jarig was zeiden ze... dat ik in ieder geval met mijn verjaardag thuis moest zijn. Daarna nog controle bezoeken, weer met vele bloed onderzoeken en liters urine. Waarvoor? Wij weten het nu nog niet, ook de huisarts begreep lang niet alles. Vond het toen welletjes, had er helemaal genoeg van,die 'bezoeken' toen afgezegt. (de coassistent van de internist deed alles,was bezig met z'n laatste afstudeer programma, kon zo destijds alle onderzoeken doen die hij nodig vond),wij kunnen niet zeggen dat alles opzet was, maar kregen er een steeds groter ongerust gevoel over, ik liet trouwens alles maar gebeuren, was te verzwakt ook om me te kunnen verzetten, maar iets klopte er niet helemaal. Waren naar later bleek bepaald niet de enigen hier in.

Collega's kwamen later thuis op bezoek en ik vertelde in geuren en kleuren, met zwaaiende handgebaren mijn ervaringen. De één reageerde met een kwinkslag de ander met een goh of zeiden niets, sommigen kwamen ook niet meer. Heb hen dat ook niet kwalijk genomen, was wel vreemd.

Zo zie je maar hoe iedereen anders reageerd op dit voor velen ondegrijpelijkheden.
En op het forum ben je ook nog enigsins anoniem, al schaam ik me niet openlijk hiervoor uit te komen, het blijft moeilijk om het hardop te zeggen. Emoties gaan dan zo meespelen. Het is nu bijna 9 jaar geleden, maar blijft wel onuitwisbaar een deel van m'n leven.

[gerrit]

Karin jij bent LIEFDE!!
Dat is wat ik uit jouw woorden haal hoe en waarin jij liefde ziet.
Er ook naar handeld in alles. Waardeer ook de openheid in hoe je vertelt over je ervaringen.
Wat kan ik je nog meer vertellen, wat je zelf al voelt en weet.

Dank je wel,
Gerrit