Het gaat hier om de Oma van mijn aanstaande man.
Op een zaterdagavond laat werden wij bij elkaar geroepen, omdat ze terminaal was verklaard. Ze was al een half jaar ervoor liefdevol door haar dochter opgenomen in huis omdat de verzorging in het bejaardenhuis verre van goed was.
We namen allen op onze manier afscheid van haar, maar ik zei tegen mijn vriend bij het naar huis gaan: volgens mij is ze nog niet zo ver.
En ja hoor... na 2 dagen deed ze gewoon haar ogen weer open, ging recht opzitten en zei:"ik zou wel een kop koffie lusten."
Zeer bijzondere vrouw hahaha.
In de tijd ertussen waren mijn vriend en ik naar het park gegaan om foto's te maken van de sneeuw die hier rijkelijk lag.
Op een tak op schouderhoogte van mij, zat een roodborstje dat mij aankeek en stil bleef zitten. Ik had de camera in mijn hand, maar kon alleen terugkijken zonder te fotograferen.
Mijn vriend stond er ook naar te kijken. Het diertje vloog op en vloog dwars tussen de benen van mijn vriend door.
We waren beiden stomverbaast en ik zocht thuis de eigenschappen van het roodborstje op omdat ik het idee had dat het ons iets wilde zeggen en zei tegen mijn vriend, dat hij op moest letten of er binnenkort een verband duidelijk zou worden naar aanleiding van dit vogeltje voor hem.
Kenmerk van het roodborstje is onder andere, dat het een haast agressieve verdediger van zijn nest is.
Een poosje later overleed Oma. Ze gaven haar de pet van haar overleden man in de handen en zo lag ze opgebaard.
Een achterkleinzoon van 8 jaar vroeg tijdens de dienst of Oma die pet weer aan Opa wilde geven nu ze daar ook heen ging. Heel ontroerend.
De dochter die haar zo liefdevol opgevangen en verzorgd had al die tijd, ging achter de microfoon staan en vertelde iets waardoor ik mijn vriend aanstootte.
Tijdens haar laatste week, kwam er iedere dag een roodborstje in de achtertuin en ging daar voor het raam zitten.
Oma kon hem vanuit haar bed goed zien. Iedere dag van die laatste week, kwam hij. Ging voor het raam zitten en bleef daar wel een uur zitten.
De dag voor ze stierf zei ze tegen haar dochter:"als ik er niet meer ben kom ik je nog even als roodborstje gedag zeggen."
Ze stierf en de dag erna kwam het roodborstje de keuken in.
Haar dochter keek stil en dankbaar naar het diertje. Het bleef een paar minuten en vloog toen weg en is niet meer teruggekomen.
Jullie begrijpen dat mijn vriend en ik totaal overdonderd waren door dit verhaal. Tijdens de koffie na de dienst vertelde ik het verhaal aan haar dochter en hoe ik het opgezocht had op internet, wat de karaktereigenschappen van het roodborstje waren.
Ze zei dat dit wel erg veel toevalligheden waren, omdat Oma precies zo was geweest haar hele leven. Ze beschermde haar kinderen met haar leven.
Tijdens het zoeken op internet na het voorval met het vogeltje in het park zocht ik naar de eigenschappen en kwam ook op een belgische droomsite uit. Daar stond achter droomsymbolen...
Roodborstje = Een boodschap van een overleden geliefde
Uit respect voor haar heb ik een afbeelding van Roodborst als profielfoto op mijn hyves gezet.
Oma was een zeer bijzondere vrouw en dit wilde ik graag met jullie delen
liefs Carla
Marianne
